W sieci
Znasz inne opracowanie tej piosenki? Aby zapisać swoje opracowanie tego utworu kliknij tutaj
Na
ziemi
spalonej
słońcem,
po
której
twardo
stąpamy
Otworzył
bym
przed
Tobą
drzwi,
przepuścił
przodem
Wpatrzony
w
błękit
oczu
Twych,
dał
bukiet
polnych
kwiatów
Ostatnią
kroplą
wody
życia,
ugasił
pragnienie
Twe
Na
ziemi
spalonej
słońcem,
po
której
twardo
stąpamy
Kobierce
złote
rzucał
bym,
do
twych
stóp
Chronił
przed
wiatrem,
chłodem,
deszczem
Chłonął
Twe
słowa,
był
jak
przyjaciel
a
nie
wróg
Na
ziemi
spalonej
słońcem...
To
miejsce
spowite
jest
we
mgle,
po
zasłaniane
wszystko
wkoło
Możesz
nazywać
się
jak
chcesz,
grać
przedstawienie
lub
być
sobą
Ciągle
spotykasz
na
swej
drodze,
po
uchylane
lekko
drzwi
Proroków
wielu,
nawiedzonych,
łatwo
zabłądzić,
zgubić
drogę
Jak
trudno
znaleźć
pośród
gwiazd,
tą
jedną
nam
pisaną
Jak
z
setek
rozrzuconych
słów,
ułożyć
to
właściwe
zdanie
Pożądać
nie
jest
niczym
złym,
tak
pragniesz
kochać,
być
kochanym
To
cie
oplata
niczym
sieć,
bezsenność
w
nocy,
sen
na
jawie
Autor: Piotr Małagowski
Autor tekstu: Brak
Autor muzyki: Piotr Małagowski