Róża była czerwona
Znasz inne opracowanie tej piosenki? Aby zapisać swoje opracowanie tego utworu kliknij tutaj
Miał
dwadzieścia
lat,
a
na
imię
Jean
Studiował,
gdy
trwał
spokojny
czas
I
zanim
na
rozkaz
"Soldats
-
en
avant!"
Biegł
w
bój
pod
Sedan
i
krzyknął,
i
padł
Gdy
na
wieczny
swój
sen
już
do
ziemi
miał
iść
Na
mogiłę,
na
pierś
wystrugali
mu
krzyż
A
siostra
w
mundurze,
co
stała
tuż
tuż
Rzuciła
mu
różę
wprost
w
grób
Czerwony,
czerwony
był
kwiat
i
cierń
A
miłość
tak
biała,
tak
biała
jak
śmierć
Jak
róża
kwitnąca
przestała
żyć
Adieu,
adieu,
mon
ami
Siedemnasty
rok
-
to
było
Cambray
Szły
czołgi
na
skos
przez
zbroczony
krwią
śnieg
Niestraszne
są
kule,
niestraszny
jest
tank
Włóż
maskę
na
twarz,
już
gaz
dusi
krtań
Chłopców
ośmiuset
z
pola
z
nim
zwlekli
pod
noc
I
deszcz
słyszał
szloch,
bo
to
po
nich
był
szloch
A
na
grobie
w
oparach
trujących
jak
zło
Konała
róży
woń
Czerwony,
czerwony
był
kwiat
i
cierń
A
miłość
tak
biała,
tak
biała
jak
śmierć
Jak
róża
kwitnąca
przestała
żyć
Adieu,
adieu,
mon
ami
W
czterdziestym:
Paryż
na
torze
ślad
min
Nie
doszedł
pociąg,
wysadzono
go
z
szyn
Dziesięciu
ze
stu
postawiono
pod
mur
Rozległa
się
salwa
-
i
cisza
bez
słów
Uprzątnięto
wnet
stos,
zmyto
bruk,
szary
bruk
Tylko
dom
ślady
niósł
na
swej
ścianie
od
kul
Ale
nim
nastał
świt,
nim
skończyła
się
noc
Róż
gałązkę
położył
tam
ktoś
Czerwony,
czerwony
był
kwiat
i
cierń
A
miłość
tak
biała,
tak
biała
jak
śmierć
W
piosence
rozkwita
dziś
czerwień
róż
By
to
nie
zdarzyło
się
już
Autor: Jerzy Połomski
Autor tekstu: Gerd Natschinski
Autor muzyki: Wanda Sieradzka de Ruig