Ostatnia pieśń Humbaka
Znasz inne opracowanie tej piosenki? Aby zapisać swoje opracowanie tego utworu kliknij tutaj
Odeszły
w
zapomnienie,
W
czeluści
czasu
mrok
I
tylko
w
starych
pieśniach
Morza
słychać
głos.
Od
licznej
krwawej
walki,
Co
kres
swój
znajdzie,
gdy
Z
ostatniego
wieloryba
Wytoczą
resztę
krwi.
Ref.:
I
znajdziesz
białe
kości
Rzucone
w
otchłań
mórz,
A
wielorybie
stada
Nigdy
nie
wrócą
już.
/x2
Namierzyć
cel,
wystrzelić
I
tylko
prochu
smród,
Krzyk
bólu
gdzieś
w
oddali,
Jakże
to
łatwy
łup.
Co
roku
mniejsze
stada,
Taki
już
los
ich
jest,
Gdy
spotka
je
zagłada,
Na
nas
kolej
przyjdzie
też.
Kiedyś,
w
czasach
windjammerów,
Czym
był
harpun,
ostrze
z
grotem?
Mężne
serce
miał,
kto
stawał
Oko
w
oko
z
kaszalotem.
Nie
wiedziały
pewnie
panie,
Że
dla
sukien
i
fiszbinów,
Że
dla
ambry,
dworskich
manier,
Już
niejeden
człowiek
zginął.
Ref.:
I
leżą
białe
kości
Rzucone
w
otchłań
mórz,
A
wielorybie
stada
Nigdy
nie
wrócą
już.
/x2
To
już
koniec
pieśni,
zatem
Pora
podsumować
treść:
Koniec
łowów,
nim
ostatnią
/
Humbak
swą
zaśpiewa
pieśń.
/x2
Autor: Piotr Zadrożny
Autor tekstu: Brak
Autor muzyki: Piotr Zadrożny