De domo homo
Znasz inne opracowanie tej piosenki? Aby zapisać swoje opracowanie tego utworu kliknij tutaj
Jestem
człowiek,
de
domo
homo
Jaki
ja
właściwie
jestem,
nie
wiadomo
Naprzód
mały,
potem
duży
Potem
siwy
albo
łysy
Bo
przyroda
także
swoje
Ma
kaprysy
Jeden
problem
mamy
z
głowy
I
ad
acta
go
odłóżmy
Wniosek
z
tego
prawidłowy:
Jestem
różny
Jestem
człowiek,
de
domo
homo
Co
najbardziej
sobie
cenię,
nie
wiadomo
Urodzenie,
powodzenie
Czy
też
czyjeś
zawodzenie
Czy
najbardziej
sobie
cenię
Przyrodzenie
Może
ranię
czyjąś
duszę
Po
co
jasny
obraz
mazać
Jestem
przecież
i
jako
taki
Przecież
muszę
się
rozmnażać
Jestem
człowiek,
de
domo
homo
Czego
mi
do
szczęścia
trzeba,
nie
wiadomo
Chwileczkę,
wiadomo,
wiadomo,
wiadomo
Jestem
człowiek,
de
domo
homo
Powiem
państwu,
o
czym
marzę
po
kryjomu
Nie
opuszcza
mnie
marzenie
Płynie
czas,
mijają
lata:
Chciałbym
powyrywać
nóżki
Wszystkim
muszkom
świata
Obraz
sprawy
nieco
krzywy
Ale
po
co
bić
na
alarm
Bardzo
chciałbym
być
szczęśliwy
I
się...
staram
Autor: Jonasz Kofta
Autor tekstu: Krzysztof Paszek
Autor muzyki: Jonasz Kofta